ยอด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɲoːtᴰ ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຍອດ (ยอด), ภาษาไทลื้อ ᦍᦸᧆ (ยอ̂ด), ภาษาไทใหญ่ ယွတ်ႈ (ย้อ̂ต), ภาษาอาหม 𑜊𑜨𑜄𑜫 (ยอ̂ต์) หรือ 𑜐𑜨𑜄𑜫 (ญอ̂ต์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง yod, ภาษาจ้วง yod/nyod

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ยอด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyɔ̂ɔt
ราชบัณฑิตยสภาyot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jɔːt̚˥˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ยอด (คำลักษณนาม ยอด)

  1. ส่วนสูงสุด, ส่วนเหนือสุด
    ยอดปราสาท
    ยอดเจดีย์
    ยอดเขา
  2. ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่
    ยอดผัก
    ยอดตำลึง
    ยอดกระถิน
  3. เรียกคนหรือสัตว์ที่มีคุณสมบัติยิ่งยวดเหนือผู้อื่น
    ยอดคน
    ยอดหญิง
    ยอดสุนัข
  4. จำนวนรวม
    ยอดเงิน
  5. ฝี (ใช้ในราชาศัพท์ว่า พระยอด)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ยอด (คำอาการนาม ความยอด)

  1. (ภาษาปาก) ที่สุด
    ยอดเยี่ยม
    ยอดรัก