หน้า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰnaːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶ᩶ᩣ (หน้า), ภาษาลาว ໜ້າ (หน้า), ภาษาไทลื้อ ᦐᦱᧉ (หฺน้า), ภาษาไทดำ ꪘ꫁ꪱ (หฺน้า), ภาษาไทใหญ่ ၼႃႈ (น้า), ภาษาไทใต้คง ᥘᥣᥲ (ล้า) หรือ ᥢᥣᥲ (น้า), ภาษาอาหม 𑜃𑜠 (นะ) หรือ 𑜃𑜡 (นา), ภาษาจ้วง naj

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์น่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnâa
ราชบัณฑิตยสภาna
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/naː˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงน่า

คำนาม[แก้ไข]

หน้า

  1. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง
  2. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง
  3. ด้านของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามกับสายตาของเราหรือด้านที่เผชิญหน้ากับสายตาของเรา
    เขาวิ่งอยู่หน้าฉัน จึงเห็นแต่หลังเขาไว ๆ
  4. ส่วนบนของบางสิ่ง
    หน้าขนม
    ข้าวเหนียวหน้าสังขยา
    หน้าปกหนังสือ
  5. เครื่องปรุงที่แต่งหรือโรยบนอาหารบางอย่าง
    กระเทียมเจียวโรยหน้าข้าวต้ม
  6. ด้านหนึ่ง ๆ ของวัตถุแบน ๆ อย่างกระดาษ
    หน้ากระดาษ
    หน้าซอง
  7. ด้านของเครื่องตีที่ขึงด้วยหนัง
    หน้ากลอง
  8. ด้านหนึ่ง ๆ ของลูกเต๋าและน้ำเต้าซึ่งมี 6 ด้าน
  9. ส่วนกว้างของแผ่นกระดาน เสาเหลี่ยม หรือผืนผ้า เป็นต้น
  10. ชายผ้าบางชนิดที่มีลวดลาย
  11. ด้านของผ้าที่มีลวดลายชัดกว่า
  12. คราว
    เมื่อข้าวสุกแล้วก็ถึงหน้าเก็บเกี่ยว
  13. ฤดู
    หน้าฝน
    หน้าทุเรียน
  14. (ในเชิงเปรียบเทียบ) คน
    เขาสู้ทุกคนไม่ว่าหน้าไหน
  15. (ในเชิงเปรียบเทียบ) เกียรติและศักดิ์ศรี
    เห็นแก่หน้า
    ไม่ไว้หน้า

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำลักษณนาม[แก้ไข]

หน้า

  1. บอกจำนวนด้านของแผ่นกระดาษ
    หนังสือเล่มนี้มี 200 หน้า

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

หน้า

  1. ถัดไป
    อาทิตย์หน้า
    ฉบับหน้า
  2. ตรงข้ามกับ หลัง (ใช้แก่เวลาที่ยังมาไม่ถึง)
    วันหน้า
    เดือนหน้า
    ปีหน้า
  3. อยู่ตรงข้ามกับข้างหลัง เรียกว่า ข้างหน้า

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

หน้า (ต้องการถอดอักษร)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨶ᩶ᩣ (หน้า)