ข้ามไปเนื้อหา

หนำ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: หนา และ หน้า

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์หฺนำ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnǎm
ราชบัณฑิตยสภาnam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nam˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩣᩴ (หนาํ), ภาษาไทใหญ่ ၼမ် (นัม)

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

หนำ

  1. มากพอกับความต้องการ
    อิ่มหนำสำราญ

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว (lam2, มะกอก) [1]

คำนาม

[แก้ไข]

หนำ

  1. มะกอก
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]
อ้างอิง
[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

หนำ (คำอาการนาม กำหนำ หรือ ความหนำ)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨶᩣᩴ (หนาํ)

ภาษาปักษ์ใต้

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

หนำ

  1. กระท่อม (สิ่งปลูกสร้าง)