หนำ
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | หฺนำ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nǎm |
| ราชบัณฑิตยสภา | nam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nam˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩴᩣ (หนํา), ภาษาไทใหญ่ ၼမ် (นัม)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
หนำ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
แผลงมาจากภาษาแต้จิ๋ว 欖／榄 (lam2, “มะกอก”) [1]
คำนาม[แก้ไข]
หนำ
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
อ้างอิง[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
หนำ (คำอาการนาม กำหนำ หรือ ความหนำ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨶᩴᩣ (หนํา)
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
หนำ
- กระท่อม (สิ่งปลูกสร้าง)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/am
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำนามภาษาปักษ์ใต้
- การร้องขอความสนใจเกี่ยวกับภาษาปักษ์ใต้
- attention lacking explanation