ชาย
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้]
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | ชาย |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /t͡ɕʰaːj˧/ |
รากศัพท์ 1[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaːjᴬ (“เพศชาย”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩣ᩠ᨿ (ชาย), ภาษาลาว ຊາຍ (ซาย̃), ภาษาไทลื้อ ᦋᦻ (ชาย), ภาษาไทใหญ่ ၸၢႆး (จ๊าย), ภาษาไทใต้คง ᥓᥣᥭᥰ (จ๊าย), ภาษาอาหม 𑜋𑜩 (จย์), ภาษาจ้วง sai
คำนาม[แก้]
ชาย
รากศัพท์ 2[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaːjᴬ (“ริม, ขอบ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊາຍ (ซาย̃)
คำนาม[แก้]
ชาย
รากศัพท์ 3[แก้]
คำกริยา[แก้]
ชาย (คำอาการนาม การชาย)
รากศัพท์ 4[แก้]
คำกริยาวิเศษณ์[แก้]
ชาย
