เวลา
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वेला (เวลา) หรือภาษาบาลี เวลา; ร่วมรากกับ เพล
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เว-ลา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wee-laa |
| ราชบัณฑิตยสภา | we-la | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /weː˧.laː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เวลา
- ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่ โดยนิยมกำหนดขึ้นเป็นครู่ คราว วัน เดือน ปี เป็นต้น
- เวลาเป็นเงินเป็นทอง
- ขอเวลาสักครู่
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /weː˧˧.laː˧˧/
คำนาม
[แก้ไข]เวลา
- อีกรูปหนึ่งของ ᩅᩮᩃᩣ (เวลา)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- อังกฤษ translations
- th:เวลา
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย