เวลา

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• เพลา

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वेला (เวลา) หรือภาษาบาลี เวลา; ร่วมรากกับ เพล

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เว-ลา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wee-laa
	ราชบัณฑิตยสภา	we-la
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/weː˧.laː˧/(สัมผัส)

คำนาม

เวลา

1. ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่ โดยนิยมกำหนดขึ้นเป็นครู่ คราว วัน เดือน ปี เป็นต้น

   เวลาเป็นเงินเป็นทอง

   ขอเวลาสักครู่

คำแปลภาษาอื่น

ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่

• คำเมือง: ᩅᩮᩃᩣ (nod) (เวลา)
• ดัตช์: tijd (nl) ช. หรือ ญ. (แตย์ด)
• ไทใหญ่: ၶၢဝ်းယၢမ်း (shn) (ข๊าวย๊าม)
• ฟรีเชียตะวันตก: tiid (fy) ร.
• ฝรั่งเศส: temps (fr) ช. (ต็อง)
• เยอรมัน: Zeit (de) ญ.
• ลาว: ເວລາ (lo) (เวลา)
• สเปน: tiempo (es) ช. (ตีเยมโป)
• อังกฤษ: time (en) (ทาย์ม)

ดูเพิ่ม

• กาล
• ยาม

 

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /weː˧˧.laː˧˧/

คำนาม

เวลา

1. อีกรูปหนึ่งของ ᩅᩮᩃᩣ (เวลา)