เดือน

ภาษาไทย

(1) เดือน

เดือน หรือ ดวงจันทร์

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓlɯənᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เดือน, ภาษาลาว ເດືອນ (เดือน), ภาษาคำเมือง ᨯᩮᩬᩥᩁ (เดอิร), ภาษาไทลื้อ ᦵᦡᦲᧃ (เดีน), ภาษาไทดำ ꪹꪚꪙ (เบน), ภาษาไทใหญ่ လိူၼ် (เลิน), ภาษาคำตี้ ꩫိူꩫ်ႈ, ภาษาอาหม 𑜓𑜢𑜤𑜃𑜫 (ดึน์) หรือ 𑜃𑜢𑜤𑜃𑜫 (นึน์), ภาษาปู้อี ndianl, ภาษาจ้วง ndwen หรือ mbwen, ภาษาแสก เบรี๋ยน; เทียบภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *bulaN (ซึ่งเป็นรากของภาษามาเลเซีย bulan)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เดือน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dʉʉan
	ราชบัณฑิตยสภา	duean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/dɯa̯n˧/(สัมผัส)

คำนาม

เดือน

1. (ดวง~) ดวงจันทร์
2. ส่วนของปี โดยหนึ่งปีมี 12 เดือน และหนึ่งเดือนโดยปรกติมี 28-31 วัน

คำพ้องความ

• (1)(2) มาส

คำประสม

• เงินเดือน
• ดวงเดือน
• เดือนขึ้น
• เดือนดับ
• เดือนเพ็ญ
• เดือนมืด
• เดือนยี่
• เดือนหงาย
• เดือนอ้าย
• ประจำเดือน
• รายเดือน
• แรมเดือน
• ไส้เดือน

 

คำแปลภาษาอื่น

ดวงจันทร์ — ให้ดูที่ จันทร์

เวลาประมาณ 30 วัน

• คำเมือง: ᨯᩮᩬᩥᩁ (เดอิร)
• ดัตช์: maand (nl) ญ. (มานด์)
• เตตุม: fulan
• ไทลื้อ: ᦵᦡᦲᧃ (เดีน)
• ไทใหญ่: လိူၼ် (เลิน)
• ลาว: ເດືອນ (lo) (เดือน)
• สเปน: mes (es) ช. (เมส)
• อังกฤษ: month (en)