จันทร์
ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต चन्द्र (จนฺทฺร); เทียบภาษาบาลี จนฺท
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | จัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jan |
ราชบัณฑิตยสภา | chan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕan˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
จันทร์
- (โหราศาสตร์) (พระ~) เรียกเทวดาองค์หนึ่งในนิยายว่า พระจันทร์, ในตำราโหราศาสตร์เป็นชื่อดาวพระเคราะห์ที่ 2
- (ดาราศาสตร์) (พระ~, ดวง~) ดาวบริวารของโลก
คำนาม[แก้ไข]
จันทร์
- (วัน~) ชื่อวันที่ 2 ของสัปดาห์, มาตรฐานไอโซกำหนดให้เป็นวันที่ 1 ของสัปดาห์ (คำลักษณนาม วัน)
- (ดาราศาสตร์, ภาษาปาก) (ดวง~) ดาวบริวาร (ของดาวอื่น ๆ) (คำลักษณนาม ดวง)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (ดาวบริวารของโลก, ชื่อวัน): ดูที่ อรรถาภิธาน:จันทร์
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/an
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:โหราศาสตร์
- ภาษาไทย:ดาราศาสตร์
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม วัน
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ดวง
- ภาษาไทย:วันของสัปดาห์