วัน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | วัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wan |
| ราชบัณฑิตยสภา | wan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wan˧/ | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ŋwanᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩅᩢ᩠ᨶ (วัน), ภาษาลาว ວັນ (วัน), ภาษาไทลื้อ ᦞᧃ (วัน), ภาษาไทใหญ่ ဝၼ်း (วั๊น), ภาษาไทใต้คง ᥝᥢᥰ (วั๊น), ภาษาอาหม 𑜈𑜃𑜫 (บน์), ภาษาจ้วง ngoenz, ภาษาปู้อี nguanz
คำนาม[แก้ไข]
วัน
- ระยะเวลา 24 ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำรุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน
- วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ 1 วัน
- ระยะเวลา 12 ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำค่ำ เรียกว่า กลางวัน, มักเรียกสั้น ๆ ว่า วัน, ตรงข้ามกับ คืน
- เขาไปสัมมนาที่พัทยา 2 วัน 1 คืน
- ช่วงเวลากลางวัน
- เช้าขึ้นมาก็รีบไปทำงานทุกวัน
- (กฎหมาย) เวลาทำการตามที่ได้กำหนดขึ้นโดยกฎหมาย คำสั่งศาล หรือระเบียบข้อบังคับ หรือเวลาทำการตามปรกติของกิจการนั้นแล้วแต่กรณี (ใช้ในทางคดีความ ในทางราชการ หรือทางธุรกิจการค้า และการอุตสาหกรรม)
คำพ้องความหมาย[แก้ไข]
- (1) ทิน
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
วัน
- ชื่อแมลงหลายชนิด หลายสกุล หลายวงศ์ ในอันดับ Diptera มีปีก 1 คู่ ลักษณะบางใส มีอวัยวะเป็นติ่งแทนปีกคู่ที่ 2 ช่วยในการทรงตัว ปากเป็นชนิดซับดูด หนวดมี 3 ปล้อง ปล้องปลายใหญ่สุดและมีขน 1 เส้น ที่พบทั่วไป เช่น แมลงวันบ้าน (Musca domestica Linn.) ในวงศ์ Muscidae ลำตัวยาวประมาณ 6 มิลลิเมตร สีน้ำตาลดำ กินอาหารหลากหลาย
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
วัน
