อันดับ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ອັນດັບ (อันดับ), เขมร អណ្ដាប់ (อณฺฎาบ̍)

ในอนุกรมวิธาน ยืมความหมายจากอังกฤษ order; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อัน-ดับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	an-dàp
	ราชบัณฑิตยสภา	an-dap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔan˧.dap̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

อันดับ

1. ชั้น, ระเบียบ

   พระสงฆ์นั่งตามอันดับ

2. ลำดับ

   สอบได้ในอันดับต้น ๆ

3. (อนุกรมวิธาน) ระดับอนุกรมวิธานหนึ่ง อยู่ใต้ชั้น (class) และเหนือวงศ์ (family); หน่วยอนุกรมวิธานในระดับดังกล่าว
4. (ศาสนาพุทธ) (พระ~) พระลูกวัด (ที่นั่งเรียงกัน)

การใช้

อันดับอาจเป็นผลพวงมาจากผลงานที่มีการประกวดหรือแข่งขัน เช่น การวิ่ง ๑๐๐ เมตร ชาย อันดับที่ ๑ ได้แก่... เป็นต้น และกลุ่มคำที่ใช้ประกาศผลรางวัลคือ อันดับที่ ๑, อันดับที่ ๒ และ อันดับที่ ๓ คล้ายกลุ่มคำของ ชนะเลิศ คำนี้เป็นคำที่เชื่อมโยงกับคำว่า " ลำดับ " ในลักษณะเหตุการณ์ก่อน-หลัง คือ ลำดับจะมาก่อน และตามหลังด้วยอันดับ เช่น ช่องวิ่งที่ ๑ นาย ก,ช่องวิ่งที่ ๒, นาย ข, ช่องวิ่งที่ ๓ นาย ค และช่องวิ่งที่ ๔ นาย ง เมื่อวิ่งเข้าเส้นชัยแล้ว ผลออกมาเป็น อันดับที่ ๑ คือ นาย ง,อันดับที่ ๒ คือ นาย ก และอันดับที่ ๓ คือ นาย ข เป็นต้น

คำแปลภาษาอื่น

ชั้น, ขั้น

• จีน:

  จีนกลาง: 排名 (zh) (páimínɡ)

• ลาว: ອັນດັບ (อันดับ)
• อังกฤษ: rank (แรงค์)