ชั้น
ภาษาไทย
[แก้ไข]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ชั้น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chán |
| ราชบัณฑิตยสภา | chan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰan˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟanꟲ⁴; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨩᩢ᩠᩶ᨶ (ชั้น), ลาว ຊັ້ນ (ซั้น), ไทลื้อ ᦋᧃᧉ (ชั้น) หรือ ᦶᦋᧃᧉ (แช้น), ไทใหญ่ ၸၼ်ႉ (จั๎น), อาหม 𑜋𑜃𑜫 (ฉน์)
ในอนุกรมวิธาน ยืมความหมายจากอังกฤษ class; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา
คำนาม
[แก้ไข]ชั้น
- ที่สำหรับวางของอย่างหนึ่ง มีพื้นซ้อนกันคล้ายตู้แต่ไม่มีบานปิด
- ขั้นที่ลดหลั่นกันหรือซ้อนกัน
- ชั้นดิน
- ชั้นหิน
- สถานภาพทางสังคมที่ไม่เสมอกัน
- ชนชั้นกลาง
- ชนชั้นกรรมาชีพ
- ขั้น, ตอน
- เรื่องดำเนินมาถึงชั้นศาลแล้ว
- ระดับ
- มือคนละชั้น
- (อนุกรมวิธาน) ระดับอนุกรมวิธานหนึ่ง อยู่ใต้ไฟลัม (phylum) และเหนืออันดับ (order); หน่วยอนุกรมวิธานในระดับดังกล่าว
คำลักษณนาม
[แก้ไข]ชั้น
- เรียกขั้นที่ลดหลั่นกันหรือซ้อนกัน
- ฉัตร 5 ชั้น
- บ้าน 2 ชั้น
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ชั้น
- ที่ซ้อนทับกัน
- ขนมชั้น
- หินชั้น
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]แผลงมาจาก ฉัน
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ชั้น
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/an
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/m
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมความหมายจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภา
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- th:อนุกรมวิธาน
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก