ข้ามไปเนื้อหา

ปิด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เทียบภาษาจีนเก่า (OC *piːds, *piːd), ภาษาพม่า ပိတ် (ปิต์), ภาษาเขมร បិទ (บิท), ภาษาเขมรเหนือ เบฺิ็ด, ภาษาลาว ປິດ (ปิด), ภาษาปักษ์ใต้ ปิ๋ด, ภาษาไทใหญ่ ပိတ်ႉ (ปิ๎ต) หรือ ပိၵ်ႉ (ปิ๎ก)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ปิด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpìt
ราชบัณฑิตยสภาpit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pit̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ปิด (คำอาการนาม การปิด)

  1. กันหรือกั้นไว้ไม่ให้เผยออก
    คำตรงข้าม: เปิด
    ปิดฝาหม้อ
  2. กันหรือกั้นไว้ให้เข้าออกไม่ได้
    คำพ้องความ: กัน, กั้น, บล็อก
    คำตรงข้าม: เปิด
    ปิดถนน
  3. ติด (ใช้กับสิ่งของบางสิ่ง)
    คำพ้องความ: ติด, แปะ
    ปิดประกาศ
    ปิดทอง
  4. หยุดทำการ (ใช้กับสถานที่ทำงาน)
    คำพ้องความ: หยุด
    คำตรงข้าม: เปิด
    โรงเรียนปิด
  5. ทำให้หยุดทำงาน (ใช้กับอุปกรณ์ไฟฟ้า)
    คำพ้องความ: ดับ
    คำตรงข้าม: เปิด
    ปิดพัดลม
    ปิดวิทยุ
  6. ไม่เปิดเผย
    คำพ้องความ: ซ่อน, บัง
    คำตรงข้าม: เปิด, เผย
    ปิดวิชา
    ปิดความ

คำประสม

[แก้ไข]