บัง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | บัง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bang |
ราชบัณฑิตยสภา | bang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร បាំង (บาํง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບັງ (บัง)
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) บงง
คำกริยา
[แก้ไข]บัง (คำอาการนาม การบัง)
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย abang (“พี่ชาย”)
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]บัง (คำอาการนาม การบัง)
ภาษาทะวืง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *t-ɓaŋ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *t₁ɓaŋ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม măng, ภาษาเหมื่อง băng, ภาษาเขมร ទំពាំង (ทํพาํง), ภาษาบะห์นัร tơ'băng, ภาษาMang ɓaŋ⁶, ภาษามอญ တ္ၜၚ် (ตฺบง์)
คำนาม
[แก้ไข]บัง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษามาเลเซีย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษามาเลเซีย
- ศัพท์ภาษาทะวืงที่สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาทะวืงที่รับมาจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาทะวืงที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาทะวืงที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- Mang terms in nonstandard scripts
- คำหลักภาษาทะวืง
- คำนามภาษาทะวืง