บั้ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บั้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bâng |
| ราชบัณฑิตยสภา | bang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baŋ˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาไทลื้อ ᦢᧂᧉ (บั้ง)
คำกริยา[แก้ไข]
บั้ง (คำอาการนาม การบั้ง)
คำนาม[แก้ไข]
บั้ง
- รอยเชือดเป็นแผลตามขวาง
- กรีดยางเป็นบั้ง ๆ
- เครื่องมือสำหรับถูไม้ คล้ายบุ้ง แต่มีฟันเป็นแถว ๆ
- สิ่งที่เป็นแถบ ๆ อย่างเครื่องหมายยศทหารหรือตำรวจชั้นประทวนเป็นต้น
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
เทียบภาษาลาว ບັ້ງ (บั้ง), ภาษาไทลื้อ ᦢᧂᧉ (บั้ง), ภาษาจ้วง mbaengq
คำนาม[แก้ไข]
บั้ง