ขวาง
ดูเพิ่ม: ขว้าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 橫 (MC hwaeng); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂວາງ (ขวาง), ไทใหญ่ ၶႂၢင် (ขฺวาง), อาหม 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์), จ้วง gang/hang, จ้วงแบบจั่วเจียง kvang/kvangj
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขฺวาง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwǎang |
| ราชบัณฑิตยสภา | khwang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ขวาง (คำอาการนาม การขวาง)
การใช้
[แก้ไข]อาจใช้คู่กับคำว่า กว้าง รวมเป็น กว้างขวาง (กว้าง)