ข้ามไปเนื้อหา

ขว้าง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขวาง

ภาษาไทย

[แก้ไข]
ขว้าง

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡ᩠ᩅ᩶ᩣ᩠ᨦ (ข‍ว้า‍ง), ลาว ຂວ້າງ (ขว้าง), ไทลื้อ ᦩᦱᧂᧈ (ฅ‍ว่าง), จ้วง gveng หรือ gvengh หรือ gvengq, จ้วงแบบจั่วเจียง kvangj หรือ gvengj

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์คฺว่าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkwâang
ราชบัณฑิตยสภาkhwang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰwaːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ขว้าง (คำอาการนาม การขว้าง)

  1. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]