สกัด

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากเขมร ស្កាត់ (สฺกาต̍)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-กัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-gàt
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-kat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.kat̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

สกัด (คำอาการนาม การสกัด)

1. กั้น, ขวาง

   สกัดหน้า

2. ตัดหรือกะเทาะของแข็งเช่นเหล็ก หิน ให้เป็นร่อง รอย ทะลุ หรือให้ขาดจากกัน, เรียกเหล็กที่ใช้ตัดหรือกะเทาะของแข็งเช่นนั้นว่า เหล็กสกัด
3. เค้นหรือแยกเอาออกมา

   สกัดน้ำมัน

   สกัดน้ำหอมจากดอกกุหลาบ