กว้าง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาจีนยุคกลาง (MC kwɑŋX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠ᩠ᩅ᩶ᩣ᩠ᨦ (กว้าง), ภาษาลาว ກວ້າງ (กว้าง), ภาษาไทลื้อ ᦦᦱᧂᧉ (กฺว้าง), ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢင်ႈ (กฺว้าง), ภาษาอาหม 𑜀𑜝𑜨𑜂𑜫 (กฺลอ̂ง์), 𑜀𑜨𑜂𑜫 (กอ̂ง์) หรือ 𑜀𑜂𑜫 (กง์), ภาษาปู้อี gvaangs, ภาษาจ้วง gvangq; เทียบภาษาสุ่ย faangc, ภาษาต้งใต้ kuangt

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กฺว้าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgwâang
ราชบัณฑิตยสภาkwang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kwaːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

กว้าง

  1. ด้านสั้นที่คู่กับด้านยาว

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

กว้าง (คำอาการนาม ความกว้าง)

  1. ไม่แคบ, แผ่ออกไป

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

กว้าง (ต้องการถอดอักษร) (คำอาการนาม กำกว้าง หรือ ความกว้าง)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠ᩠ᩅ᩶ᩣ᩠ᨦ (กว้าง)