ᦦᦱᧂᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

จากภาษาจีนยุคกลาง 廣 (MC kwɑŋ^X); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย กว้าง, ภาษาคำเมือง ᨠ᩠ᩅ᩶ᩣ᩠ᨦ (กว้าง), ภาษาลาว ກວ້າງ (กว้าง), ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢင်ႈ (กฺว้าง), ภาษาอาหม [ศัพท์?], ภาษาปู้อี gvaangs, ภาษาจ้วง gvangq

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kʷaːŋ˩˧/

คำคุณศัพท์

ᦦᦱᧂᧉ (กฺว้าง) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦦᦱᧂᧉ)

1. กว้าง