gvangq

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

จากภาษาจีนยุคกลาง 廣 (MC kwangX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย กว้าง, ภาษาคำเมือง ᨠ᩠ᩅ᩶ᩣ᩠ᨦ (กว้าง), ภาษาลาว ກວ້າງ (กว้าง), ภาษาไทลื้อ ᦦᦱᧂᧉ (กฺว้าง), ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢင်ႈ (กฺว้าง), ภาษาอาหม 𑜀𑜝𑜨𑜂𑜫 (กฺลอ̂ง์), 𑜀𑜨𑜂𑜫 (กอ̂ง์) หรือ 𑜀𑜂𑜫 (กง์), ภาษาปู้อี gvaangs; เทียบภาษาสุ่ย faangc, ภาษาต้งใต้ kuangt

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kʷaːŋ˧˥/
• เลขวรรณยุกต์: gvang⁵
• การแบ่งพยางค์: gvangq
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): กฺวาง^ตรี

คำคุณศัพท์

gvangq (อักขรวิธี 1957–1982 gvaŋƽ)

1. กว้าง