กวาง

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *kwɯəŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦ (กวาง), ภาษาลาว ກວາງ (กวาง), ภาษาไทดำ ꪀꪫꪱꪉ (กวาง), ภาษาไทใหญ่ ၵႂၢင် (กฺวาง)， ภาษาจ้วง gvang (กวาง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺวาง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gwaang
	ราชบัณฑิตยสภา	kwang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kwaːŋ˧/(ส)

คำนาม

กวาง

1. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิดหนึ่ง, กวางป่า (คำลักษณนาม ตัว)
2. ชื่อปลางัวบางชนิด

คำพ้องความ

• (1) หริณะ, มิค, มิคะ, มฤค

คำแปลภาษาอื่น

สัตว์เคี้ยวเอื้องชนิดหนึ่ง

• จีน:

  จีนกลาง: 鹿 (zh) (lù)

• ไทใหญ่: ၵႂၢင် (shn) (กฺวาง)

• ลาว: ກວາງ (lo) (กวาง)
• อังกฤษ: deer (en) (เดียร์)

ภาษาปักษ์ใต้

คำนาม

กวาง

1. กว้าง

อ้างอิง

• “กวาง” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 7