แต่

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แต และ แต๊

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แต่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtɛ̀ɛ
ราชบัณฑิตยสภาtae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tɛː˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຕ່ (แต่), ภาษาไทดำ ꪵꪔ꪿ (แต่)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

แต่

  1. เฉพาะ, อย่างเดียว, เท่านั้น
    เลือกเอาแต่ที่ดี ๆ
    อยู่แต่ในบ้าน

คำบุพบท[แก้ไข]

แต่

  1. นำหน้านามบอกเวลาหรือบอกสถานที่
    มาแต่เช้า
    มาแต่บ้าน
    แต่ไหนแต่ไรมา

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำสันธาน[แก้ไข]

แต่

  1. เชื่อมความให้กลับกัน ให้ยิ่งหย่อนกว่ากัน หรือให้แย้งกัน, แต่ว่า ก็ว่า
    น้ำขึ้นแต่ลมลง
    นาย ก รักลูกก็จริงอยู่ แต่นาย ข ยังรักมากกว่า
    นาย ก กินข้าว แต่นาย ข นอน
  2. ตาม
    ให้กินแต่เต็มใจ
    (ม. คำหลวงมหาราช)

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]