เปิด

ดูเพิ่ม: เป̄ด และ เป็ด

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เปิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpə̀ət
	ราชบัณฑิตยสภา	poet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pɤːt̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩨ᩠ᨯ (ปื‍ด, “เผยออก”), ลาว ປືດ (ปืด) หรือ ເປີດ (เปีด, “เผยออก”), ไทลื้อ ᦔᦹᧆ (ปืด), ไทดำ ꪜꪳꪒ (ปึด), ไทใหญ่ ပိုတ်ႇ (ปึ่ต), พ่าเก ပုတ် (ปุต์), อาหม 𑜆𑜤𑜄𑜫 (ปุต์)

คำกริยา

เปิด (คำอาการนาม การเปิด)

1. ทำให้สิ่งที่ปิดอยู่เผยออก

   คำตรงข้าม: ปิด

   เปิดประตู

2. ทำให้เครื่องยนต์กลไกทำงาน

   คำตรงข้าม: ปิด

   เปิดวิทยุ

   เปิดพัดลม

3. ทำพิธีเป็นประเดิมเพื่อดำเนินกิจการงานหรือให้ใช้ได้เป็นต้น

   คำตรงข้าม: ปิด

   เปิดร้านใหม่

   เปิดถนน

   เปิดสมาคม

4. (ภาษาปาก, สแลง) เริ่มทะเลาะวิวาทหรือลงมือต่อยตี

ลูกคำ

• ที่เปิด
• ที่เปิดขวด
• บอกเปิด
• ปลายเปิด
• เปิดกล้อง
• เปิดกว้าง
• เปิดการ์ด
• เปิดคดี
• เปิดใจ
• เปิดฉาก
• เปิดซิง
• เปิดตัว
• เปิดตา
• เปิดบริสุทธิ์
• เปิดบัญชี
• เปิดปาก
• เปิดปีก
• เปิดโปง
• เปิดผนึก
• เปิดเผย
• เปิดม่าน
• เปิดรับ
• เปิดโลก
• เปิดโล่ง
• เปิดศึก
• เปิดสมอง
• เปิดหน้า
• เปิดหมวก
• เปิดหมวกลา
• เปิดหมวกให้
• เปิดหัว
• เปิดหัวใจ
• เปิดหู
• เปิดหูเปิดตา
• เปิดอก
• พยางค์เปิด
• วงจรเปิด
• หน้าเปิด

คำแปลภาษาอื่น

ทำให้เผยออก

• จีน:

  จีนกลาง: 開 / 开 (zh), 开 (zh) (kāi), 打開 / 打开 (zh), 打开 (zh) (dǎkāi)

• ไทลื้อ: ᦔᦹᧆᧈ (ปื่ด), ᦀᦱᧉ (อ้า)
• ไทใหญ่: ၽုၺ်ႇ (shn) (ผุ่ญ), ပိုတ်ႇ (shn) (ปึ่ต)
• ลาว: ເປີດ (lo) (เปีด), ໄຂ (lo) (ไข)
• อังกฤษ: open (en) (โอเปิน)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩮᩥ᩠ᨯ (เปิ‍ด, “หนี”), ลาว ເປີດ (เปีด, “หนี”)

คำกริยา

เปิด (คำอาการนาม การเปิด)

1. (ภาษาปาก, สแลง) หนี

   ผู้ร้ายเปิดไปไกลแล้ว

ลูกคำ

• เปิดตูด
• เปิดเปิง
• ไล่เปิด

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɤːt˨˩/

คำกริยา

เปิด (คำอาการนาม ก๋ารเปิด หรือ ก๋านเปิด)

1. (สกรรม) รูปแบบอื่นของ ᨸᩮᩥ᩠ᨯ (เปิ‍ด)
2. (อกรรม) รูปแบบอื่นของ ᨸᩮᩥ᩠ᨯ (เปิ‍ด)