เปิด

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເປີດ (เปีด) หรือ ປືດ (ปืด), ภาษาไทลื้อ ᦔᦹᧆ (ปืด), ภาษาไทใหญ่ ပိုတ်ႇ (ปึ่ต), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜄𑜫 (ปุต์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เปิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpə̀ət
	ราชบัณฑิตยสภา	poet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pɤːt̚˨˩/

คำกริยา

เปิด (คำอาการนาม การเปิด)

1. ทำให้สิ่งที่ปิดอยู่เผยออก

   เปิดประตู

2. ทำให้เครื่องยนต์กลไกทำงาน, ตรงข้ามกับ ปิด

   เปิดวิทยุ

   เปิดพัดลม

3. ทำพิธีเป็นประเดิมเพื่อดำเนินกิจการงานหรือให้ใช้ได้เป็นต้น

   เปิดร้านใหม่

   เปิดถนน

   เปิดสมาคม

4. (ภาษาปาก) หนี

   ผู้ร้ายเปิดไปไกลแล้ว