ดับ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ดับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dàp
	ราชบัณฑิตยสภา	dap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/dap̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ດັບ (ดับ), ภาษาคำเมือง ᨯᩢ᩠ᨷ (ดับ), ภาษาไทลื้อ ᦡᧇ (ดับ), ภาษาไทดำ ꪒꪚꪾ (ดับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်း (ลั๊ป), ภาษาพ่าเก ꩫပ် (นป์), ภาษาจ้วง ndaep, ภาษาแสก ดั๊บ

คำกริยา

ดับ (คำอาการนาม การดับ)

1. สูญสิ้นไป

   วิญญาณดับ

   อนาคตดับ

2. สิ้นแสง

   ไฟดับ

   เดือนดับ

3. ทำให้สิ้นแสง

   ดับไฟ

4. ทำให้สิ้น

   ดับกิเลส

   ดับทุกข์

5. ทำให้ระงับ

   ดับโทสะ

   ดับโมโห

6. หยุดหรือทำให้หยุด

   เครื่องดับ

   ดับเครื่อง

7. (ภาษาปาก) ตาย (ด้วยอุบัติเหตุหรืออาชญากรรม)

   3 วันสงกรานต์ดับพุ่ง 188 ศพ เจ็บ 1,934 ราย

คำนาม

ดับ

1. เรียกวันสิ้นเดือนตามจันทรคติ ว่า วันเดือนดับ

รากศัพท์ 2

คำนาม

ดับ

1. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชทางเหนือ ท้ายศกเป็นเลข 2 ตามศักราชโบราณแต่ตรงกับสัปตศกตามจุลศักราช

รากศัพท์ 3

คำนาม

ดับ

1. (โบราณ) ลำดับ

   ดับนั้น จึงลูกเจ้าเหง้าขุนแลโหราจารย์ทั้งหลาย

   (ไตรภูมิ)