ตรง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากเขมรเก่า *ត្រង៑ (*ตฺรงฺ), តុរង៑ (ตุรงฺ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ត្រង់ (ตฺรง̍), ลาว ຕົງ (ต็ง) หรือ ກົງ (ก็ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตฺรง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtrong |
| ราชบัณฑิตยสภา | trong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /troŋ˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ตรง (คำอาการนาม ความตรง)
- ไม่คดโค้ง
- ทางตรง
- ไม่งอ
- นั่งตัวตรง
- ไม่เอียง
- ตั้งเสาให้ตรง
- ยืนตรง ๆ
- ซื่อ, ไม่โกง
- เขาเป็นคนตรง
- เที่ยงตามกำหนด
- เวลา 3 โมงตรง
- นาฬิกาเดินตรงเวลา
- เปิดเผยไม่มีลับลมคมใน, ไม่ปิดบังอำพราง, ไม่อ้อมค้อม
- พูดตรงไปตรงมา
- บอกมาตรง ๆ
- รี่, ปรี่
- ตรงเข้าใส่
- ถูกต้องตาม
- ตรงเป้าหมาย
คำบุพบท
[แก้ไข]ตรง