แปะ
หน้าตา
ดูเพิ่ม: แป๊ะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | แปะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɛ̀ |
ราชบัณฑิตยสภา | pae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɛʔ˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]แปะ (คำอาการนาม การแปะ)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]เลียนเสียงธรรมชาติ
คำอุทาน
[แก้ไข]แปะ
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (เสียง): แป๊ะ
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 伯/伯 (bêh4, “ลุง; พี่ชายคนโต”)
คำนาม
[แก้ไข]แปะ
คำพ้องความ
[แก้ไข]รากศัพท์ 4
[แก้ไข]จากชื่อต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในท้องถิ่น[1] แต่ระบุไม่ได้ว่าเป็นต้นไม้ชนิดใด
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]แปะ
ภาษาเลอเวือะตะวันตก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *bɛʔ, จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *bəɓeʔ
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛʔ/
คำนาม
[แก้ไข]แปะ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เลียนเสียงธรรมชาติ
- คำอุทานภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- แต้จิ๋ว terms with non-redundant manual transliterations
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- th:จังหวัดในไทย
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก