จีน
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาสันสกฤต चीन (จีน) หรือภาษาบาลี จีน, แรกสุดมาจากภาษาจีนเก่า 秦 (OC *zin)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | จีน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jiin |
ราชบัณฑิตยสภา | chin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕiːn˧/(สัมผัส) | |
ไฟล์เสียง |
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]จีน
- (ประเทศ~) ประเทศหนึ่งในเอเชียตะวันออก เมืองหลวงคือกรุงปักกิ่ง
- (ภาษา~) ภาษาที่ใช้หลักในประเทศจีนเป็นภาษาราชการ และประเทศอื่น ๆ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ประเทศหนึ่งในเอเชียตะวันออก
คำนาม
[แก้ไข]จีน (คำลักษณนาม คน)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- สัมผัส:ภาษาไทย/iːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีลิงก์เสียง
- คำหลักภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- จีนกลาง terms with redundant transliterations
- อังกฤษ translations
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คน
- th:จีน
- th:ภาษาจีน (หัวข้อ)