จีน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาสันสกฤต चीन (จีน) หรือภาษาบาลี จีน, แรกสุดมาจากภาษาจีนเก่า 秦 (OC *zin)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | จีน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jiin |
| ราชบัณฑิตยสภา | chin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕiːn˧/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
จีน
- ประเทศจีน - ประเทศในเอเซียตะวันออก
- ภาษาจีน - ภาษาที่ใช้หลักในประเทศจีนเป็นภาษาราชการ และประเทศอื่น ๆ
คำนาม[แก้ไข]
จีน
- คนจีน - บุคคลที่เกิดหรือโตในประเทศจีน
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- สัมผัส:ภาษาไทย/iːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีลิงก์เสียง
- คำหลักภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทย