จ่น

ดูเพิ่ม: จน, จัน, จั๊น, จิ้น, จิ๊น, จีน, จี๋น, จืน, จื๋น, จุน, จูน, และ จ๋น

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຈົ່ນ (จ็่น)

การแบ่งพยางค์		จ่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jòn
	ราชบัณฑิตยสภา	chon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕon˨˩/^{(สัมผัส)}

จ่น

↑ ^1.0 ^1.1 เมตต์ เมตต์การุณ์จิต. (2560). พจนานุกรมภาษาโคราช (พิมพ์ครั้งที่ 7). นครราชสีมา: ยืนหยัดชัดเจน.