ว่าง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: วาง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ວ່າງ (ว่าง), ภาษาคำเมือง ᩅ᩵ᩤ᩠ᨦ (ว่าง), ภาษาเขิน ᩅ᩵ᩤ᩠ᨦ (ว่าง), ภาษาจ้วง vangh (ว่าง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง vangh (ว่าง); เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC mjang) หรือ (MC mjangX)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ว่าง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwâang
ราชบัณฑิตยสภาwang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/waːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ว่าง (คำอาการนาม ความว่าง)

  1. เปล่า, ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง, บางทีใช้ควบคู่กับคำ เปล่า เป็น ว่างเปล่า
    ห้องว่าง
    ที่ว่าง
    ตำแหน่งว่าง

คำพ้องความ[แก้ไข]

เปล่า

คำกริยา[แก้ไข]

ว่าง (คำอาการนาม การว่าง)

  1. ไม่มีภาระผูกพัน
    วันนี้ว่างทั้งวัน
    เย็นนี้หมอว่าง ไม่มีคนไข้

คำนาม[แก้ไข]

ว่าง

  1. เรียกของกินในเวลาที่ไม่ใช่เวลากินข้าวว่า ของว่าง เครื่องว่าง อาหารว่าง