จิ้น

ดูเพิ่ม: จน, จัน, จั๊น, จิ๊น, จีน, จี๋น, จืน, จื๋น, จุน, จูน, จ่น, และ จ๋น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จิ้น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jîn
	ราชบัณฑิตยสภา	chin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕin˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากอังกฤษ imagine

คำนาม

จิ้น

1. (ภาษาปาก, สแลง) นักฝัน, นักสร้างภาพ

   พวกที่คอยติคอยด่านายกฯ เป็นพวกจิ้นไม่รู้เรื่องอะไรจริงได้แต่เม้กเอาเอง

คำกริยา

จิ้น (คำอาการนาม การจิ้น)

1. (ภาษาปาก, สแลง) คิดเพ้อฝัน

   เธอจิ้นไปเองว่าหนุ่มหล่อบ้านตรงข้ามมาแอบชอบ

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากอังกฤษ virgin

คำกริยา

จิ้น

1. (ภาษาปาก, สแลง) ยังเป็นสาวบริสุทธิ์

   น้องใหม่คนนี้ดูหน้าใส ๆ แต่ใคร ๆ ก็ว่าไม่จิ้นแล้ว

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากจีนกลาง 晉／晋 (jìn)

คำวิสามานยนาม

จิ้น

1. ภาษาจีนสำเนียงหนึ่ง พูดกันมากในมณฑลซานซี