นัก
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | นัก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nák |
ราชบัณฑิตยสภา | nak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nak̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | นัข นัค |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร នាក់ (นาก̍, “หน่วยสำหรับนับคน”)
คำนาม
[แก้ไข]นัก
- ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้
- ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ชอบ
- นักดื่ม
- นักท่องเที่ยว
- ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ชำนาญ
- นักเทศน์
- นักดนตรี
- นักคำนวณ
- นักสืบ
- ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้มีอาชีพในทางนั้น ๆ
- นักกฎหมาย
- นักแสดง
- นักเขียน
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]นัก
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /nak˦˥/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]นัก (คำอาการนาม กำนัก หรือ ความนัก)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠ᨠ (นัก)
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]นัก (คำอาการนาม กำนัก หรือ ความนัก)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠ᨠ (นัก)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]นัก
- อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠ᨠ (นัก)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ak̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย