นัก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		นัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nák
	ราชบัณฑิตยสภา	nak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nak̚˦˥/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		นัข นัค

รากศัพท์ 1

จากภาษาเขมร នាក់ (นาก̍, “หน่วยสำหรับนับคน”)

คำนาม

นัก

1. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้

   นักเรียน

2. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ชอบ

   นักดื่ม

   นักท่องเที่ยว

3. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ชำนาญ

   นักเทศน์

   นักดนตรี

   นักคำนวณ

   นักสืบ

4. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้มีอาชีพในทางนั้น ๆ

   นักกฎหมาย

   นักแสดง

   นักเขียน

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

นัก

1. อย่างยิ่ง, มากหรือหนักไปในทางใดทางหนึ่ง

   หนาวนัก

   ร้อนนัก

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /nak˦˥/

รากศัพท์ 1

คำคุณศัพท์

นัก (คำอาการนาม กำนัก หรือ ความนัก)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠ᨠ (นัก)

คำกริยาวิเศษณ์

นัก (คำอาการนาม กำนัก หรือ ความนัก)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠ᨠ (นัก)

รากศัพท์ 2

คำนาม

นัก

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨶᩢ᩠ᨠ (นัก)