เก่า
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kawᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 故 (MC kuH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาปักษ์ใต้ เกา, เก๋า, ภาษาลาว ເກົ່າ (เก็่า), ภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩵ᩣ (เกั่า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧈ (เก่า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꪿ꪱ (เก่า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႇ (ก่ว), ภาษาพ่าเก ကွ် (เกา), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาจ้วง gaeuq
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | เก่า | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gào |
ราชบัณฑิตยสภา | kao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaw˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เก่า (คำอาการนาม ความเก่า)
การใช้
[แก้ไข]คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ
- มือเก่า
- ชำนาญ
- หัวเก่า
- ครึ ไม่ทันสมัย
- รถเก่า
- รถที่ใช้แล้ว
คำตรงข้าม
[แก้ไข]คำประสม
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข](2) ไม่ใหม่
|
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaw˨˩/
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เก่า (คำอาการนาม กำเก่า หรือ ความเก่า)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩮᩢ᩵ᩣ (เกั่า)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/aw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเขมร/t+
- คาซัค terms with non-redundant manual transliterations
- คีร์กีซ terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเวียดนาม/t+
- อังกฤษ translations
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย