เกา
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩮᩢᩣ (เกัา), เขิน ᨠᩮᩢᩣ (เกัา), ไทลื้อ ᦂᧁ (เกา), ลาว ເກົາ (เก็า), จ้วง gaeu; อาจเกี่ยวข้องกับไทใหญ่ ၵဝ် (กว)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | เกา | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gao |
ราชบัณฑิตยสภา | kao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaw˧/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]เกา (คำอาการนาม การเกา)
- เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น
- อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
| |
ภาษาปักษ์ใต้
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เกา (คำอาการนาม ขว่ามเกา)
อ้างอิง
[แก้ไข]- “เกา” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 7
ภาษาอูรักลาโวยจ
[แก้ไข]คำสรรพนาม
[แก้ไข]เกา
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/aw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำคุณศัพท์ภาษาปักษ์ใต้
- ปักษ์ใต้ entries with incorrect language header
- คำหลักภาษาอูรักลาโวยจ
- คำสรรพนามภาษาอูรักลาโวยจ
- อูรักลาโวยจ entries with incorrect language header