เก้า
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *kɤwᶜ, จากภาษาจีนยุคกลาง 九 (MC kɨuX), จากภาษาจีนเก่า 九 (OC *kuʔ), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ภาษาลาว ເກົ້າ (เก็้า), ภาษาไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ภาษาไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႈ (ก้ว), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥲ (เก้า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาปู้อี guz, ภาษาจ้วง gouj, ภาษาแสก กู̂
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ก้าว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâao |
ราชบัณฑิตยสภา | kao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːw˥˩/(ส) | |
คำพ้องเสียง | ก้าว |
เลข[แก้ไข]
เก้า
คำนาม[แก้ไข]
เก้า
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาจีนยุคกลาง
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาจีนเก่า
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- เลขภาษาไทย
- ไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/t
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/t
- ภาษาไทย:เก้า