ᥐᥝᥲ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kɤwꟲ, จากจีนยุคกลาง 九 (MC kjuwX), จากจีนเก่า 九 (OC *kuʔ), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *d/s-kəw; ร่วมเชื้อสายกับไทย เก้า, คำเมือง ᨠᩮᩢ᩶ᩣ (เกั้า), ลาว ເກົ້າ (เก็้า), ไทลื้อ ᦂᧁᧉ (เก้า), ไทดำ ꪹꪀ꫁ꪱ (เก้า), ไทใหญ่ ၵဝ်ႈ (ก้ว), อาหม 𑜀𑜧 (กว์), ปู้อี guz, จ้วง gouj, แสก กู̂

เลข

ᥐᥝᥲ (เก้า) (อักขรวิธี 1963 ᥐᥝ̀)

1. เก้า