กง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gong |
ราชบัณฑิตยสภา | kong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กง
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]เทียบภาษาไทลื้อ ᦷᦂᧂ (โกง, “ขอบเขตที่ล้อม”), ภาษาคำเมือง ᨠᩫ᩠ᨦ (ก็ง, “อาณาเขต”)
คำนาม
[แก้ไข]กง
- วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น (คำลักษณนาม กง หรือ วง)
- เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ วง ว่า เป็นวงเป็นกง
- ขนมกง
- ไร่ล้มลุกที่ถางป่าเป็นหย่อม ๆ ตามเนื้อที่และกั้นเป็นขอบเขตไว้ (คำลักษณนาม กง)
คำประสม
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]กง
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]กง
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]เทียบภาษามาเลเซีย lengkung
คำนาม
[แก้ไข]กง
คำประสม
[แก้ไข]รากศัพท์ 4
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนเก่า 弓 (OC *kʷɯŋ, “คันธนู”), ภาษาอาหม 𑜀𑜨𑜂𑜫 (กอ̂ง์, “ไม้กงดีดฝ้าย; คันกระสุน”), ภาษาคำเมือง ᨠᩫ᩠ᨦ (ก็ง, “คันธนู; คันกระสุน”)
คำนาม
[แก้ไข]กง (คำลักษณนาม คัน)
รากศัพท์ 5
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กง
คำพ้องความ
[แก้ไข]รากศัพท์ 6
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กง
- จงโคร่ง (ชื่อสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกชนิด Bufo asper Gravenhorst)
คำพ้องความ
[แก้ไข]รากศัพท์ 7
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]กง
คำบุพบท
[แก้ไข]กง
รากศัพท์ 8
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กง
รากศัพท์ 9
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 公/公 (กง/กัง, “คำยกย่องชายที่นับถือ”)
คำนาม
[แก้ไข]กง
คำพ้องความ
[แก้ไข]ภาษากฺ๋อง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koŋ/
คำนาม
[แก้ไข]กง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/oŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม กง
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม วง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- th:ตำบลในไทย
- th:สุโขทัย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คัน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- th:ปลา
- th:สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาถิ่น
- คำบุพบทภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษากฺ๋องที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษากฺ๋อง
- คำนามภาษากฺ๋อง