ล้อ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ລໍ້ (ลํ้), ภาษาไทใหญ่ လေႃႉ (ล๎อ̂), ภาษาจ้วง lox (ล้อ-หลอกลวง ล้อ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ล้อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lɔ́ɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	lo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɔː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

ล้อ

1. ส่วนของรถซึ่งเป็นวงกลมสำหรับหมุนเคลื่อนพารถไป, ลูกล้อ ก็ว่า

คำกริยา

ล้อ (คำอาการนาม การล้อ)

1. กลิ้งหมุนไปอย่างล้อรถ

   ล้อสตางค์ให้กลิ้งไป

2. แสดงกิริยาวาจาหยอกเย้า เย้าแหย่ให้เขาเกิดรำคาญให้อายหรือให้โกรธเป็นต้น
3. ทำให้คล้ายคลึงแบบ

   เขียนข้อความให้ล้อกัน