ลือ

ดูเพิ่ม: ลอ, ลื่อ, ลื้อ, ลฺือ, ล่อ, และ ล้อ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ฦๅ

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ລື (ลื), คำเมือง ᩃᩨ (ลื), เขิน ᩃᩨ (ลื), ไทลื้อ ᦟᦹ (ลื), ไทใหญ่ လိုဝ်း (ลึ๊ว)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ลือ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lʉʉ
	ราชบัณฑิตยสภา	lue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɯː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ฦๅ

คำกริยา

ลือ (คำอาการนาม การลือ)

1. (อกรรม) พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน

   เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /lɯː˧˧/

รากศัพท์ 1

คำสันธาน

ลือ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᩁᩂ (รฤ)

คำอนุภาค

ลือ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᩁᩂ (รฤ)

คำสรรพนาม

ลือ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᩁᩂ (รฤ)

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ลือ (คำอาการนาม ก๋ารลือ หรือ ก๋านลือ)

1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩨ (ลื)