แบบ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แบ็บ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC pjop); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແບບ (แบบ), ภาษาคำเมือง ᨷᩯ᩠ᨷ (แบบ), ภาษาไทลื้อ ᦶᦢᧇᧈ (แบ่บ), ภาษาเขมร បែប (แบบ), ภาษาเวียดนาม phép

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แบบ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɛ̀ɛp
ราชบัณฑิตยสภาbaep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɛːp̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

แบบ

  1. สิ่งที่กำหนดให้ถือเป็นหลักหรือเป็นแนวดำเนิน, ตัวอย่าง
    ลอกแบบ
    เลียนแบบ
  2. อย่าง
    คนแบบนี้
  3. ตำรา
    แบบเรียน
  4. รูปลักษณะ
    แบบเสื้อ
    แบบบ้าน
  5. สิ่งที่แกะหรือสลักเป็นต้นให้เป็นรอยลึกลงไป หรือนูนขึ้นมาเพื่อใช้เป็นแม่พิมพ์
  6. ใบตองซ้อนกันหลายชั้น แล้วใช้มีดเจียนให้เป็นแผ่นกลม ใช้ไม้กลัดกลัดไว้ สำหรับรองขนมบางชนิด เช่น ขนมลืมกลืน หรือตัดให้เป็นรูปต่าง ๆ ใช้รองเย็บกลีบดอกไม้มีดอกบานบุรีเป็นต้น เย็บเป็นดอกไม้ประดิษฐ์