เย็บ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *ɲepᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨿᩥᨷ (หยิบ), ภาษาลาว ເຍັບ (เย̰ับ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦊᧇ (เหฺยบ), ภาษาไทดำ ꪑꪲꪚ (ญิบ), ภาษาไทใหญ่ ယဵပ်ႉ (เย๎ป), ภาษาปู้อี nyib, ภาษาจ้วง nyib

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เย็บ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yép
	ราชบัณฑิตยสภา	yep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jep̚˦˥/(ส)

คำกริยา

เย็บ (คำอาการนาม การเย็บ)

1. ทำให้ติดกันโดยใช้เข็มร้อยด้ายหรือเชือกเป็นต้นแทงขึ้นแทงลง

   เย็บผ้า

   เย็บกระสอบ

2. ใช้ตอกหรือหวายเป็นต้นที่มีปลายแหลมแทงขึ้นลงเพื่อร้อยสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ติดกัน

   เย็บจาก

3. ใช้เครื่องอุปกรณ์กดทำให้กระดาษติดกันด้วยลวดเย็บ

   เย็บกระดาษ

4. กลัดให้ติดกันด้วยไม้กลัดเป็นต้น

   เย็บกระทง