ลวด

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ลวด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lûuat
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	luat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lua̯t̚˥˩/^{(สัมผัส)}

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩃ᩠ᩅᨯ (ล‍วด), ลาว ລວດ (ลวด), เขิน ᩃ᩠ᩅᨯ (ล‍วด), ไทลื้อ ᦷᦟᧆ (โลด); เทียบเขมร លួស (ลัวส), มอญ လောတ် (โลต์)

ลวด

สิ่งที่ทำเป็นเส้นยาว ๆ
เรียกสิ่งที่ทำด้วยลวดโลหะคล้ายสิ่งทอ ใช้กันยุงต่างมุ้ง
เรียกเครื่องปูลาดสำหรับรองนั่ง ทำด้วยต้นกก ทอเป็นผืนหน้ากว้างประมาณ ๑ เมตร ความยาวไม่จำกัด นิยมใช้ตามวัด
ลายที่ลอกเป็นเส้นกลมยาวไปตามขอบตัวไม้ต่าง ๆ

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩃ᩠ᩅᨯ (ล‍วด), ลาว ໂລດ (โลด), เขิน ᩃ᩠ᩅᨯ (ล‍วด), ไทลื้อ ᦷᦟᧆ (โลด)

ลวด