รอง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | รอง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rɔɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | rong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɔːŋ˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩬᨦ (รอง), ภาษาอีสาน ฮอง, ภาษาลาว ຮອງ (ฮอง), ภาษาไทใหญ่ ႁွင်း (ห๊อ̂ง), ภาษาไทลื้อ ᦣᦸᧂ (ฮอ̂ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜨𑜂𑜫 (รอ̂ง์)
คำกริยา[แก้ไข]
รอง (คำอาการนาม การรอง)
- รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา
- รองน้ำ
- ต้านทานค้ำจุนให้คงอยู่
- รองหัวเข็ม
- หนุนให้สูงขึ้น
- เอาไม้รองโต๊ะรองตู้
- รองรับ
- เอาเบาะรองนั่ง
- เอาผ้ารองมือ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
รอง
- เป็นที่ 2 โดยตำแหน่ง
- รองอธิบดี
- รองอธิการบดี
- ถัดลงมาโดยอายุหรือตำแหน่ง
- ตำแหน่งรองลงมา
- ด้อยกว่า
- เป็นรอง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
รอง