รอง

ดูเพิ่ม: ʼรฺอง, ร่อง, และ ร้อง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		รอง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rɔɔng
	ราชบัณฑิตยสภา	rong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɔːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

จำนวนภาษาไทย ^{(แก้ไข)}

	20
[a], [b] ←  1	๒ 2	3  →
เชิงการนับ: สอง     เชิงอันดับที่: ที่สอง, รอง     ตัวคูณ: สองเท่า     เชิงรวบรวม: คู่     เศษส่วน (⅟…): ครึ่ง, ซีก

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩁᩬᨦ (รอง), อีสาน ฮอง, ลาว ຮອງ (ฮอง), ไทใหญ่ ႁွင်း (ห๊อ̂ง), ไทลื้อ ᦣᦸᧂ (ฮอ̂ง), อาหม 𑜍𑜨𑜂𑜫 (รอ̂ง์), จ้วงแบบจั่วเจียง rongz (รอง-ปูไว้ที่ใต้ รองรับไว้)

คำกริยา

รอง (คำอาการนาม การรอง)

1. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา

   รองน้ำ

2. ต้านทานค้ำจุนให้คงอยู่

   รองหัวเข็ม

3. หนุนให้สูงขึ้น

   เอาไม้รองโต๊ะรองตู้

4. รองรับ

   เอาเบาะรองนั่ง

   เอาผ้ารองมือ

คำคุณศัพท์

รอง

1. เป็นที่ 2 โดยตำแหน่ง

   รองอธิบดี

   รองอธิการบดี

2. ถัดลงมาโดยอายุหรือตำแหน่ง

   ตำแหน่งรองลงมา

3. ด้อยกว่า

   เป็นรอง

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

รอง

1. งามสุกใส

   รองเรือง

   เรืองรอง