สอง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
< ๑ | ๒ | ๓ > |
---|---|---|
เชิงการนับ : สอง เชิงอันดับที่ : ที่สอง | ||

รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) โสง
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *soːŋᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 雙 (MC ʃˠʌŋ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩬᨦ (สอง), ภาษาลาว ສອງ (สอง), ภาษาไทลื้อ ᦉᦸᧂ (สอ̂ง), ภาษาไทดำ ꪎꪮꪉ (สอง), ภาษาไทใหญ่ သွင် (สอ̂ง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥩᥒᥴ (ส๋อ̂ง), ภาษาอาหม 𑜏𑜨𑜂𑜫 (สอ̂ง์), ภาษาปู้อี soongl, ภาษาจ้วง song
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สอง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɔ̌ɔng |
ราชบัณฑิตยสภา | song | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɔːŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
เลข[แก้ไข]
สอง
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:สอง
คำนาม[แก้ไข]
สอง
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
สอง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดแพร่
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
จำนวน 2
|
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- เลขภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:อำเภอในไทย
- Terms with redundant transliterations
- Terms with redundant transliterations/cmn
- Requests for transliteration of จีนกลาง terms
- Terms with redundant transliterations/ii
- Terms with redundant transliterations/mnc
- ภาษาไทย:สอง