ꪎꪮꪉ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทขาว[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sɔŋ˨˨/
เลข[แก้ไข]
ꪎꪮꪉ (สอง)
อ้างอิง[แก้ไข]
- Hudak, T. J. (2008). William J. Gedney’s comparative Tai source book. Honolulu: University of Hawai'i Press.
ภาษาไทดำ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *soːŋᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 雙 (MC ʃˠʌŋ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สอง, ภาษาคำเมือง ᩈᩬᨦ (สอง), ภาษาลาว ສອງ (สอง), ภาษาไทลื้อ ᦉᦸᧂ (สอ̂ง), ภาษาไทใหญ่ သွင် (สอ̂ง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥩᥒᥴ (ส๋อ̂ง), ภาษาอาหม 𑜏𑜨𑜂𑜫 (สอ̂ง์), ภาษาปู้อี soongl, ภาษาจ้วง song
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [sɔŋ˨]
- การแบ่งพยางค์: ꪎꪮꪉ
- สัมผัส: -ɔŋ
เลข[แก้ไข]
ꪎꪮꪉ (สอง)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทขาวที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาไทขาว
- เลขภาษาไทขาว
- ศัพท์ภาษาไทดำที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทดำที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทดำที่ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทดำที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทดำที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทดำที่มี 1 พยางค์
- สัมผัส:ภาษาไทดำ/ɔŋ
- คำหลักภาษาไทดำ
- เลขภาษาไทดำ