ดอกไม้
ภาษาไทย
[แก้ไข]
.jpg)
รากศัพท์
[แก้ไข]ดอก + ไม้ เทียบกับลาว ດອກໄມ້ (ดอกไม้)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ดอก-ม้าย | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dɔ̀ɔk-máai |
| ราชบัณฑิตยสภา | dok-mai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dɔːk̚˨˩.maːj˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ดอกไม้ (คำลักษณนาม ดอก)
- ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกย่อว่า ดอก
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ดอกไม้
- ฟันของเด็กที่แรกขึ้น
- (ภาษาปาก, สแลง) อวัยวะเพศหญิง
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ส่วนของพรรณไม้ที่ออกจากต้น
|
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /dɔːk˨˩.maj˦˥/
คำนาม
[แก้ไข]ดอกไม้
- อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩬᨠᨾᩱ᩶ (ดอกไม้)
หมวดหมู่:
- คำประสมภาษาไทย
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ดอก
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- กวางตุ้ง terms with redundant transliterations
- จีนกลาง terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อาหรับ terms with non-redundant manual transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอินโดนีเซีย/t+
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย