ดอกไม้
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ดอก + ไม้ เทียบกับภาษาลาว ດອກໄມ້ (ดอกไม้)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ดอก-ม้าย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dɔ̀ɔk-máai |
ราชบัณฑิตยสภา | dok-mai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dɔːk̚˨˩.maːj˦˥/(ส) |
คำนาม[แก้ไข]
ดอกไม้ (คำลักษณนาม ดอก)
- ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกย่อว่า ดอก
- ฟันของเด็กที่แรกขึ้น
- (ภาษาปาก) อวัยวะเพศหญิง
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ส่วนของพรรณไม้ที่ออกจากต้น
|
|
คำประสม[แก้ไข]
- เก็บดอกไม้
- เก็บดอกไม้ร่วมต้น
- ข้าวตอกดอกไม้
- โคมดอกไม้
- ดอกไม้จันทน์
- ดอกไม้จีน
- ดอกไม้จีบ
- ดอกไม้เจ้า
- ดอกไม้ตาด
- ดอกไม้ทะเล
- ดอกไม้เทียน
- ดอกไม้ไทร
- ดอกไม้น้ำ
- ดอกไม้พวง
- ดอกไม้พุ่ม
- ดอกไม้เพลิง
- ดอกไม้ไฟ
- ดอกไม้ร่วง
- ดอกไม้รุ่ง
- ดอกไม้ไหว
- เด็ดดอกไม้ร่วมต้น
- ทัดดอกไม้
- น้ำดอกไม้
- น้ำดอกไม้เทศ
- น้ำดอกไม้สด
- พวงดอกไม้
- พุ่มดอกไม้
หมวดหมู่:
- คำประสมภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ดอก
- ไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอินโดนีเซีย/t+