မွၵ်ႇ
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɔk̚˩/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /หฺม่อก/
- สัมผัส: -ɔk̚
- หมอก
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓloːkᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ดอก, ภาษาคำเมือง ᨯᩬᨠ (ดอก), ภาษาลาว ດອກ (ดอก), ภาษาไทลื้อ ᦡᦸᧅᧈ (ด่อ̂ก), ภาษาไทดำ ꪚꪮꪀ (บอก), ꪒꪮꪀ (ดอก), ภาษาไทใต้คง ᥛᥩᥐᥱ (ม่อ̂ก), ภาษาพ่าเก မွက် (มอ̂ก์), ภาษาอาหม 𑜉𑜨𑜀𑜫 (มอ̂ก์), 𑜈𑜨𑜀𑜫 (บอ̂ก์), ภาษาจ้วงแบบหนง ndog
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ถิ่นใต้) ဝွၵ်ႇ (ว่อ̂ก)
คำนาม[แก้ไข]
မွၵ်ႇ • (ม่อ̂ก)
คำกริยา[แก้ไข]
မွၵ်ႇ • (ม่อ̂ก) (คำอาการนาม လွင်ႈမွၵ်ႇ)
- ออกดอก
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บอก, ภาษาคำเมือง ᨷᩬᨠ (บอก), ภาษาลาว ບອກ (บอก), ภาษาไทลื้อ ᦢᦸᧅᧈ (บ่อ̂ก) หรือ ᦢᦸᧅ (บอ̂ก), ภาษาไทดำ ꪚꪮꪀ (บอก), ภาษาไทใต้คง ᥛᥩᥐᥱ (ม่อ̂ก), ภาษาอาหม 𑜈𑜨𑜀𑜫 (บอ̂ก์)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ถิ่นใต้) ဝွၵ်ႇ (ว่อ̂ก)
คำกริยา[แก้ไข]
မွၵ်ႇ • (ม่อ̂ก) (คำอาการนาม လွင်ႈမွၵ်ႇ)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰmɔːkᴰᴸ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmoːkᴰ, จากภาษาจีนเก่า 霧 (OC *moɡs, *moːŋ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หมอก, ภาษาลาว ໝອກ (หมอก), ภาษาไทลื้อ ᦖᦸᧅᧈ (หฺม่อ̂ก), ภาษาไทใต้คง ᥛᥩᥐᥱ (ม่อ̂ก), ภาษาอาหม 𑜉𑜨𑜀𑜫 (มอ̂ก์), ภาษาจ้วง mok, ภาษาจ้วงแบบหนง moag หรือ mog, ภาษาแสก ม̄อก
คำนาม[แก้ไข]
မွၵ်ႇ • (ม่อ̂ก)
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *muuk ~ muək, จากภาษาจีนเก่า 帽 (OC *muːɡs); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หมวก, ภาษาลาว ໝວກ (หมวก), ภาษาเขมร មួក (มัวก), ภาษามอญ ဒမှော် (ทมฺโห์)
คำนาม[แก้ไข]
မွၵ်ႇ • (ม่อ̂ก)
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- สัมผัส:ภาษาไทใหญ่/ɔk̚
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทใหญ่
- คำนามภาษาไทใหญ่
- ภาษาไทใหญ่ terms with redundant head parameter
- คำกริยาภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/m
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม