หมอก

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰmɔːkᴰᴸ¹, จากไทดั้งเดิม *ʰmoːkᴰ, จากจีนเก่า 霧 (OC *moɡs, *moːŋ); ร่วมเชื้อสายกับลาว ໝອກ (หมอก), ไทลื้อ ᦖᦸᧅᧈ (หฺม่อ̂ก), ไทใหญ่ မွၵ်ႇ (ม่อ̂ก), ไทใต้คง ᥛᥩᥐᥱ (ม่อ̂ก), อาหม 𑜉𑜨𑜀𑜫 (มอ̂ก์), จ้วง mok, จ้วงแบบหนง moag หรือ mog, แสก ม̄อก

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		หฺมอก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mɔ̀ɔk
	ราชบัณฑิตยสภา	mok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/mɔːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

หมอก

1. ละอองน้ำขนาดเล็กมากที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เกิดจากการกลั่นตัวของไอน้ำ ลอยอยู่ในอากาศ

คำคุณศัพท์

หมอก

1. สีเทาแก่อย่างสีเมฆ
2. เป็นฝ้ามัว

   ตาหมอก