มอง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | มอง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔɔng |
ราชบัณฑิตยสภา | mong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔːŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]จากจีนยุคกลาง 望 (MC mjang|mjangH); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เบิ่ง, ลาว ເບິ່ງ (เบิ่ง) และ ມອງ (มอง), ไทลื้อ ᦙᦸᧂ (มอ̂ง), ไทใหญ่ မွင်း (ม๊อ̂ง), ไทใต้คง ᥛᥩᥒᥰ (ม๊อ̂ง)
คำกริยา
[แก้ไข]มอง (คำอาการนาม การมอง)
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]มุ่งดู — ให้ดูที่ ดู
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ມອງ (มอง), ไทดำ ꪣꪮꪉ (มอง), ไทใต้คง ᥛᥩᥒᥰ (ม๊อ̂ง)
คำนาม
[แก้ไข]มอง
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับไทใหญ่ မွင်း (ม๊อ̂ง), ไทใต้คง ᥛᥩᥒᥰ (ม๊อ̂ง)
คำนาม
[แก้ไข]มอง
ภาษาเลอเวือะตะวันตก
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɔŋ/
คำกริยา
[แก้ไข]มอง
ภาษาเลอเวือะตะวันออก
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɔŋ/
คำกริยา
[แก้ไข]มอง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำกริยาภาษาเลอเวือะตะวันตก
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำกริยาภาษาเลอเวือะตะวันออก