ตา

ดูเพิ่ม: ตำ, ต่ำ, ต้า, ต๋า, และ ต๋ำ

ภาษาไทย

วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:

ตา

ตา

คลิกภาพเพื่อดูรายละเอียด

ร่างกาย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtaa
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	ta
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/taː˧/^{(สัมผัส)}

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *taːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ตา, ลาว ຕາ (ตา), คำเมือง ᨲᩣ (ตา), เขิน ᨲᩣ (ตา), ไทลื้อ ᦎᦱ (ตา), ไทดำ ꪔꪱ (ตา), ไทใหญ่ တႃ (ตา), คำตี้ တႃႈ, ปู้อี dal, จ้วง da, จ้วงแบบจั่วเจียง ta/ha

คำนาม

ตา (คำลักษณนาม คน)

พ่อ ของ แม่, ผัวของยาย
คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ตา
ชาย ที่เป็น ญาติ ชั้น เดียว กับพ่อของแม่หรือที่อายุ รุ่นราวคราวเดียวกับตา
(ภาษาปาก) คำ เรียกชายสูงอายุที่ตน ไม่ค่อย เคารพ นับถือ หรือเรียกชายรุ่นราวคราวเดียวกัน อย่าง เป็นกันเอง หรือเรียกเด็กชายที่ตนเอ็นดู รักใคร่
ตาเถร

ตาแก่

ตาเกิ้น

ตาโย่ง

ตาหนู

คำแปลภาษาอื่น

พ่อของแม่

ลาว: ພໍ່ຕູ້ (lo) (พํ่ตู้), ພໍ່ເຖົ້າ (lo) (พํ่เถ็้า), ພໍ່ໃຫຍ່ (lo) (พํ่ใหย่)
อังกฤษ: maternal grandfather (en)

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *p.taːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨲᩣ (ตา), อีสาน ตา, ลาว ຕາ (ตา), ไทลื้อ ᦎᦱ (ตา), ไทดำ ꪔꪱ (ตา), ไทใหญ่ တႃ (ตา), อ่ายตน တႃ (ตา), อาหม 𑜄𑜠 (ตะ) หรือ 𑜄𑜡 (ตา), ปู้อี dal, จ้วง da; เทียบในกลุ่มภาษาขร้า-ไท สุ่ย ndal, ต้งใต้ dal, ไหล [ʈʂʰaː¹] และ เบ [ɗa¹]; เทียบจีนเก่า 睹 (OC *taːʔ, “เห็น”), ออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *mata (“ตา”)

คำนาม

ตา

ส่วน หนึ่งของร่างกาย คน และ สัตว์ ทำ หน้าที่ดู (คำลักษณนาม: ดวง หรือ คู่ หรือ ข้าง)
คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:ตา
ส่วนหนึ่งของต้นไม้ตรงที่แตก กิ่ง, รอยของต้นไม้ตรงที่เคยแตกกิ่ง
ช่องที่เกิด จาก การถัก สาน หรือลาก เส้น ผ่านกัน
ตาร่างแห

ตาตะแกรง

ตาตาราง
คราว
ตานี้

ถึงตาฉันบ้างละนะ
เรียกลายที่เป็นตาตาม รูป ต่าง ๆ ตามลักษณะของสิ่งของ
ตาสมุก

ตาราชวัติ

ตาเมล็ดงา

ตาเม็ดบัว

ตาหมากรุก

ลูกคำ

คำแปลภาษาอื่น

อวัยวะ

เกาหลี: 눈 (ko) (nun)
เขมร: ភ្នែក (km) (ภฺแนก)
คำเมือง: ᨲᩣ (nod) (ตา)
จอร์เจีย: თვალი (ka) (ทวฺาลี)
ซามีเหนือ: čalbmi
ดัตช์: oog (nl) ก. (โอฅ)
ทิเบต: མིག (มิค), སྤྱན (สฺปฺยน)
ไทใหญ่: တႃ (shn) (ตา)
เปอร์เซีย: چشم (fa) (čašm)
โปรตุเกส: olho (pt) ช. (โอล์ยู)
ฝรั่งเศส: œil (fr) ช. (เอย)
พม่า: မျက်စိ (my) (มฺยก์จิ)
ฟรียูลี: voli ช.
ฟรีเชียตะวันตก: each (fy) ก. (อิเอิฅ)
มอลตา: għajn (mt) ญ.
มาเลเซีย: mata (ms)
แมนจู: ᠶᠠᠰᠠ (yasa)
เยอรมัน: Auge (de) ก.
โรฮีนจา: suk
มีนังกาเบา: mato
ลอมบาร์ด: oeugg (lmo) ช.
ลักเซมเบิร์ก: A (lb) ก.
ลาว: ຕາ (lo) (ตา)
เวียดนาม: mắt (vi) (มั้ต)
สเปน: ojo (es) ช. (โอโฅ)
อังกฤษ: eye (en) (อาย)
อาร์มีเนีย: աչք (hy) (อาชค)
อาหรับ: عَيْن (ar) ญ. (อัยน)
อิตาลี: occhio (it) ช.
อุซเบก: koʻz (uz)
อุยกูร์: كۆز (ug) (เกิซ̱)
ฮังการี: szem (hu)

ภาษาชอง

รากศัพท์ 1

เทียบเขมร តា (ตา)

คำนาม

ตา

ตา (พ่อของแม่)

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากมอญ-เขมรดั้งเดิม *da(ʔ)

คำนาม

ตา

เป็ด

คำพ้องความ

กะตา

ภาษาบาลี

รากศัพท์

ต +‎ อา

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

(อักษรละติน) tā
(อักษรพราหมี) 𑀢𑀸 (ตา)
(อักษรเทวนาครี) ता (ตา)
(อักษรเบงกอล) তা (ตา)
(อักษรสิงหล) තා (ตา)
(อักษรพม่า) တာ (ตา) หรือ တႃ (ตา)
(อักษรไทธรรม) ᨲᩣ (ตา)
(อักษรลาว) ຕາ (ตา)
(อักษรเขมร) តា (ตา)
(อักษรจักมา)

คำสรรพนาม

ตา ญ.

คู่ศัพท์เพศหญิงของ ต

การผันรูป

ตารางการผันรูปของ "ตา" (เพศหญิง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	สา	ตา
กรรมการก (ทุติยา)	ตํ	ตา
กรณการก (ตติยา)	ตาย	ตาหิ หรือ ตาภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	ตาย หรือ ตสฺสา หรือ ติสฺสา หรือ ติสฺสาย	ตาสํ หรือ ตาสานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	ตาย	ตาหิ หรือ ตาภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	ตาย หรือ ตสฺสา หรือ ติสฺสา หรือ ติสฺสาย	ตาสํ หรือ ตาสานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	ตาย หรือ ตายํ หรือ ติสฺสํ	ตาสุ

ภาษาอีสาน

การออกเสียง

(ขอนแก่น) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /taː˩˨˩/
เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ต่า^{ต่ำ-ขึ้นตก} (ประมาณ)

คำนาม

ตา

ตา (อวัยวะ)