ตา
ภาษาไทย[แก้ไข]
| พจนานุกรมภาพ | ||
|---|---|---|
| ||
|
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ตา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *taːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ตา, ภาษาลาว ຕາ (ตา), ภาษาคำเมือง ᨲᩣ (ตา), ภาษาเขิน ᨲᩣ (ตา), ภาษาไทลื้อ ᦎᦱ (ตา), ภาษาไทดำ ꪔꪱ (ตา), ภาษาไทใหญ่ တႃ (ตา), ภาษาคำตี้ တႃႈ, ภาษาปู้อี dal, ภาษาจ้วง da, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ta/ha
คำนาม[แก้ไข]
ตา (คำลักษณนาม คน)
- พ่อของแม่, ผัวของยาย
- ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา
- (ภาษาปาก) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ หรือเรียกชายรุ่นราวคราวเดียวกันอย่างเป็นกันเอง หรือเรียกเด็กชายที่ตนเอ็นดูรักใคร่
- ตาเถร
- ตาแก่
- ตาเกิ้น
- ตาโย่ง
- ตาหนู
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ตา
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *p.taːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩣ (ตา), ภาษาลาว ຕາ (ตา), ภาษาไทลื้อ ᦎᦱ (ตา), ภาษาไทดำ ꪔꪱ (ตา), ภาษาไทใหญ่ တႃ (ตา), ภาษาอ่ายตน တႃ (ตา), ภาษาอาหม 𑜄𑜠 (ตะ) หรือ 𑜄𑜡 (ตา), ภาษาปู้อี dal, ภาษาจ้วง da; เทียบในกลุ่มภาษาขร้า-ไท ภาษาสุ่ย ndal, ภาษาต้งใต้ dal, ภาษาไหล [ʈʂʰaː¹] และ ภาษาเบ [ɗa¹]; เทียบภาษาจีนเก่า 睹 (OC *taːʔ, “เห็น”), ภาษาออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *mata (“ตา”)
คำนาม[แก้ไข]
ตา
- ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่ดู (คำลักษณนาม ดวง หรือ คู่ หรือ ข้าง)
- ส่วนหนึ่งของต้นไม้ตรงที่แตกกิ่ง, รอยของต้นไม้ตรงที่เคยแตกกิ่ง
- ช่องที่เกิดจากการถัก สาน หรือลากเส้นผ่านกัน
- ตาร่างแห
- ตาตะแกรง
- ตาตาราง
- คราว
- ตานี้
- ถึงตาฉันบ้างละนะ
- เรียกลายที่เป็นตาตามรูปต่าง ๆ ตามลักษณะของสิ่งของ
- ตาสมุก
- ตาราชวัติ
- ตาเมล็ดงา
- ตาเม็ดบัว
- ตาหมากรุก
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ตา
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
|
ภาษาชอง[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ตา (ต้องการถอดอักษร)
- ตา (พ่อของแม่)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *da(ʔ)
คำนาม[แก้ไข]
ตา (ต้องการถอดอักษร)
คำพ้องความ[แก้ไข]
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:labels บรรทัดที่ 248: `data` must now be an object containing the params
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ตา ญ.
- คู่ศัพท์เพศหญิงของ ต
การผันรูป[แก้ไข]
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สา | ตา |
| กรรมการก (ทุติยา) | ตํ | ตา |
| กรณการก (ตติยา) | ตาย | ตาหิ หรือ ตาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | ตาย หรือ ตสฺสา หรือ ติสฺสา หรือ ติสฺสาย | ตาสํ หรือ ตาสานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | ตาย | ตาหิ หรือ ตาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ตาย หรือ ตสฺสา หรือ ติสฺสา หรือ ติสฺสาย | ตาสํ หรือ ตาสานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | ตาย หรือ ตายํ หรือ ติสฺสํ | ตาสุ |
- พจนานุกรมภาพ
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คน
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาลาว/t+
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ดวง
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คู่
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ข้าง
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเขมร/t+
- ศัพท์ที่มีการถอดอักษรซ้ำซ้อน/mnc
- ภาษาไทย:กายวิภาคศาสตร์
- คำหลักภาษาชอง
- คำนามภาษาชอง
- Requests for transliteration of ภาษาชอง terms
- ศัพท์ภาษาชองที่สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาชองที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ภาษาไทย:ครอบครัว
- ภาษาไทย:ตา
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมปัจจัย อา
- คำหลักภาษาบาลี
- คำสรรพนามภาษาบาลี
- คำสรรพนามภาษาบาลีในอักษรไทย