จมูก

ภาษาไทย

คำนาม

จมูก ราชาศัพท์ พระนาสิก, พระนาสา

1. อวัยวะบนหน้า มีลักษณะยื่นออกมาอยู่บริเวณเหนือปาก และรูสองรู ใช้สำหรับดมกลิ่น และเป็นทางเดินลมหายใจ

คำแปล

อวัยวะ

จีน: 箅子 (bìzi) อังกฤษ: nose, snout ฟินแลนด์: nenä ฝรั่งเศส: nez ช เยอรมัน: Nase ญ อิตาลี: naso ช ก. รัสเซีย: нос ญี่ปุ่น: 鼻 (はな) (ฮานะ) เกาหลี: 코 (โค)

• รากศัพท์

ภาษาเขมร จฺรมูะ

• วลีที่เกี่ยวข้อง

หูผี จมูกมด

คำพ้อง : จรมูก (กลอน)