คอ

ภาษาไทย[แก้ไข]

พจนานุกรมภาพ

คอ

คลิกภาพเพื่อดูรายละเอียด

ร่างกาย

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

(เลิกใช้) ฅอ

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɣɔːᴬ², จากภาษาไทดั้งเดิม *ɣoːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 喉 (MC ɦəu, “กล่องเสียง; ลำคอ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨤᩬᩴ (ฅอํ), ภาษาเขิน ᨤᩳ (ฅอ), ภาษาลาว ຄໍ (คํ), ภาษาไทดำ ꪁꪷ (ก̱ํ), ภาษาไทใหญ่ ၶေႃး (ข๊อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥑᥨᥝᥰ (โฃ๊ว), ภาษาพ่าเก ၵေႃ (ขอ̂), ภาษาอาหม 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂) หรือ 𑜁𑜞𑜦𑜡 (ขฺรอ̂), ภาษาจ้วง hoz, ภาษาแสก กฺ๊อ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		คอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	kho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰɔː˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ค ค. คอร์ ฅ ฅอ ฆ

คำนาม[แก้ไข]

คอ

ส่วน ของ ร่างกาย ที่ต่อ ศีรษะ กับ ตัว
ส่วนของภาชนะที่คอด อยู่ระหว่างตัวกับปาก
คอหม้อ
เรียกส่วนลำต้นของพรรณ ไม้วงศ์ปาล์มที่อยู่ระหว่างใบ ล่าง สุดกับยอด
คอมะพร้าว

คอตาล
โดย ปริยาย หมายความ ว่า ความ มี ใจ ชอบ เสพ สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เป็น อาจิณ
คอเหล้า

คอเบียร์

คอหนัง

คอละคร

การใช้[แก้ไข]

ส่วนของร่างกาย ราชาศัพท์ว่า พระศอ พระกัณฐ์ พระกัณฐา หรือ พระกรรฐ์

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

ส่วนของร่างกาย

เขมร: ក (km) (ก)
คำเมือง: ᨤᩬᩴ (nod) (ฅอํ)
จ้วง: hoz
จอร์เจีย: კისერი (ka) (ก͓ีแซรี)
ซูก: liug
ดัตช์: hals (nl) ช. (ฮอลส์)
ทิเบต: མཇིང་པ (มชิง‧ป)
ไทดำ: ꪁꪷ (ก̱ํ)
ไทใหญ่: ၶေႃး (shn) (ข๊อ̂)
พม่า: လည်ပင်း (my) (ลญ์ปง์:)
มากินดาเนา: lig

มาราเนา: lig
มาเลเซีย: leher (ms)
เยอรมัน: Hals (de) ช.
โรฮีนจา: gola
ลาว: ຄໍ (lo) (คํ)
เวียดนาม: cổ (vi)
แสก: กฺ๊อ
อังกฤษ: neck (en) (เน็ค)
อาหม: 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂), 𑜁𑜞𑜦𑜡 (ขฺรอ̂)
อุยกูร์: بويۇن‎ (โบยูน)
ฮังการี: nyak (hu)

ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาแต้จิ๋ว 褲 (kou3); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ខោ (โข)

การออกเสียง[แก้ไข]

สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kʰɔː/

คำนาม[แก้ไข]

คอ

กางเกง

คอ

เนื้อหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

การใช้[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

รายการนำทางไซต์