คอ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
| พจนานุกรมภาพ | ||
|---|---|---|
| ||
|
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) ฅอ
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɣɔːᴬ², จากภาษาไทดั้งเดิม *ɣoːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 喉 (MC ɦəu, “กล่องเสียง; ลำคอ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨤᩬᩴ (ฅอํ), ภาษาเขิน ᨤᩳ (ฅอ), ภาษาลาว ຄໍ (คํ), ภาษาไทดำ ꪁꪷ (ก̱ํ), ภาษาไทใหญ่ ၶေႃး (ข๊อ̂), ภาษาไทใต้คง ᥑᥨᥝᥰ (โฃ๊ว), ภาษาพ่าเก ၵေႃ (ขอ̂), ภาษาอาหม 𑜁𑜦𑜡 (ขอ̂) หรือ 𑜁𑜞𑜦𑜡 (ขฺรอ̂), ภาษาจ้วง hoz, ภาษาแสก กฺ๊อ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | คอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | kho | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔː˧/(ส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม[แก้ไข]
คอ
- ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว
- ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก
- คอหม้อ
- เรียกส่วนลำต้นของพรรณไม้วงศ์ปาล์มที่อยู่ระหว่างใบล่างสุดกับยอด
- คอมะพร้าว
- คอตาล
- โดยปริยายหมายความว่า ความมีใจชอบเสพสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอาจิณ
- คอเหล้า
- คอเบียร์
- คอหนัง
- คอละคร
การใช้[แก้ไข]
ส่วนของร่างกาย ราชาศัพท์ว่า พระศอ พระกัณฐ์ พระกัณฐา หรือ พระกรรฐ์
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ส่วนของร่างกาย
ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาแต้จิ๋ว 褲 (kou3); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ខោ (โข)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰɔː/
คำนาม[แก้ไข]
คอ
หมวดหมู่:
- พจนานุกรมภาพ
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ภาษาไทย:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาจีนยุคกลาง
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษามาเลเซีย/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเวียดนาม/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/t
- ภาษาเขมรเหนือ:ยืมจากภาษาแต้จิ๋ว
- ภาษาเขมรเหนือ:รากศัพท์จากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาเขมรเหนือ
- คำนามภาษาเขมรเหนือ